สายๆ จวนเที่ยง เสียงเจ้าเอกร้องเหยงๆ อยู่หน้าบ้าน ทำเอาคุณปู่ตกอกตกใจรีบมาตาม
“ต้อย ต้อยเอ๊ย เจ้าเอกร้องเรียกอยู่หน้าบ้านแน่ะ รีบลงไปหาเสียสิ ประเดี๋ยวชาวบ้านเขาจะตกใจกัน” เสียงแหบๆ ของคุณปู่ร้องบอกอยู่ที่บันไดชั้นล่างของบ้าน
“ครับ ปู่ ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ” ผมร้องตอบ ก่อนจะกระวีกระวาดลงบ้านและตรงไปที่ประตูรั้ว แล้วเอ่ยถามผู้ที่ยืนอยู่ตรงนั้น
“เอก นายมีอะไรเหรอ ร้องเรียกเสียน่าตกใจเลย”
“โทษทีว่ะ ต้อย เราดีใจน่ะ ก็เลยรีบแจ้นมาบอกนาย” เอกว่าพลางเกาหัวแกรกๆ
“ดีใจ?” ผมทำหน้าฉงนจนเอกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะว่า
“ใช่ เราดีใจที่เจอความหรรษาก็เลยรีบมาบอกนาย”
“ความหรรษา?” ความฉงนยังเคลือบอยู่บนใบหน้าของผม ทำเอาเอกต้องรีบบอก“เอ๊ย ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น เราไม่ได้มีเรื่องคอขาดบาดตาสักหน่อย แค่จะบอกว่า เรารู้แหล่งดูหนังใหม่แล้วนะ” ต้อยพูดน้ำเสียงตื่นเต้นจนผมอดที่จะตื่นเต้นไปด้วยไม่ได้
“เหรอ ที่ไหน? ยังไง?”
“นี่ไง” เอกเอาโทรศัพท์มือออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วกดเปิด
“โห ใหม่ๆ ทั้งนั้นเลย น่าดูมากๆ เลยนะ นายเอามาจากไหนเหรอ” ผมถามพลางจ้องโทรศัพท์มือถือของเอก
“พี่สาวของเราบอก เมื่อสักพักนี่เอง พอเราไล่ดูคร่าวๆ ก็เห็นว่า มันเจ๋งดีเลยรีบมาบอกนายอะ”
“พี่แอนนี่ดีจัง มีอะไรดีๆ ก็บอกนายเสมอ” ผมกล่าวชมพี่สาวของเพื่อนผู้ยิ้มแทบไม่หุบ
“แล้วตะกี้นายทำอะไรอยู่ ลงมาหาช้าจัง เราตะโกนเรียกอยู่ตั้งนาน” เอกถามบ้าง
“เอิ่ม ขอโทษนะ ตะกี้เรามัวแต่เสิร์ชอากู๋น่ะ พักนี้ไม่ค่อยจะมีอะไรใหม่ๆ ให้เข้าไปท่องเลย” น้ำเสียงเนือยๆ ว่า
“ไม่ต้องเสิร์ชหาแล้ว อันนี้รับรองใหม่ได้ใจนายแน่ๆ เราคอนเฟิร์มเลย” เสียงเอกมั่นอกมั่นใจ
“โอเค เราจะท่องตามที่นายแนะนำนะ ขอบใจนายมากๆ ที่บอกเรา” ผมขอบใจเพื่อนด้วยใจจริง
“ไม่เป็นไรหรอก เรากับนายเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็กๆ มีอะไรก็ต้องแบ่งปันกันสิ นายเองก็ช่วยเหลือเรามาตลอดทั้งสอนการบ้านเอย ทั้งช่วยทำรายงานเอยแถมเวลาที่พ่อกับแม่เราไม่อยู่บ้าน เรากับพี่สาวยังมาฝากท้องที่บ้านนายได้อีกด้วย เราต่างหากที่ต้องขอบใจนายที่มีน้ำใจกับเรา” เอกพูดเสียยืดยาว ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกดีๆ
“เอาน่า ยังไงๆ เราก็เพื่อนกัน”
“ใช่ เพราะเราเพื่อนกันจึงต้องแบ่งปันสิ่งดีๆ ยังไงช่วงนี้โรงเรียนยังไม่เปิด นายก็ดูหนังให้ฉ่ำปอดละกันนะ” เพื่อนของผมพูด
“นายก็เหมือนกัน ถ้ามีอะไรหรือนายอยากจะมีเพื่อนนั่งดูด้วยก็มาบ้านเรานะ เอก” ผมเอ่ยน้ำเสียงยินดีปรีดา
“ได้ๆ แต่วันนี้เราขอตัวก่อนนะ เราจะไปหาเรื่องเจ๋งๆ เก็บตุนไว้ แล้วจะมาดูกับนาย นายก็หาเรื่องดีๆ ตุนไว้ด้วยนะ แล้วค่อยมาแชร์กัน”
“โอเค” สีหน้าของผมเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“งั้นเรากลับก่อนนะ แล้วเจอกัน” เอกว่าพลางโบกไม้โบกมือ
“แล้วเจอกัน” ผมเอ่ยและโบกมือ จากนั้นก็เข้าบ้าน เพื่อจะไปเก็บตุนเรื่องดีๆ อย่างที่ได้คุยกับเอก แล้ววันหน้าจะแชร์กับเอก เป็นการแลกเปลี่ยนความสุขในฐานะของ ‘เพื่อนกัน’ แบ่งปันดูหนังใหม่ดีๆ